36

Postanowiłem zmienić troszeczkę swoje plany i już dzisiaj pojechać do Arka. Poprosiłem Michała żeby zawiózł mnie do moich rodziców.

-Dzięki stary.

-Nie ma, za co.

-Odezwij się jak przylecicie już z Dagmarą do Włoch.

-Masz to jak w banku, a ty pozdrów Michalinę jak tylko wrócisz do Szwajcarii.

-Jasne.

Po chwili stałem już przed domem moich rodziców i otwierałem drzwi.

-Zdzisiek, co ty tak wcześnie wróciłeś z tych zakupów? – usłyszałem głos mojej mamy. Chwilę później stała już w przedpokoju i patrzyła na mnie jakby zobaczyła ducha.

-Mamo to tylko ja twój ukochany syn Mariusz.

-Co ty tutaj robisz synku nie powinieneś być w Szwajcarii?

-Przyjechałem załatwić różne sprawy i pomyślałem, że wpadnę do was. Poza tym muszę porozmawiać z Arkiem.

-Babciu dziadek już wrócił – usłyszałem jego głos.

-To nie dziadek tylko… - pozwól, że do niego pójdę, nie psuj mu niespodzianki.

Stanąłem przed drzwiami pokoju mojego syna i delikatnie nacisnąłem klamkę.

-Chyba mam omamy od tego grania na komputerze, bo widzę tatę.

-Jestem tutaj głuptasie nie masz żadnych omamów. Swoją drogą ładnych rzeczy się tutaj dowiaduję.

-Tata, tata – po chwili wskoczył mi na szyję i zaczął mnie ściskać.

-Jeżeli zaraz nie przestaniesz to mnie udusisz.

-Przepraszam tato. Po prostu nie mogę uwierzyć, że tutaj jesteś.

-Jestem i nie martw się nie zniknę za chwilę.

-Co u Michaliny?

-Miała operację, ale teraz już wszystko w porządku. Musi tylko jeszcze zacząć ćwiczenia, po których powinna zacząć normalnie chodzić.

-To świetnie tato. Bardzo ją lubię wiesz?

-Wiem synku. Co ty na to żebyśmy przeprowadzili się do Włoch?

-Tato, a co z moją szkołą, kolegami, Oliwierem?

-Wujek Michał też dostał propozycję gry we Włoszech i razem z Oliwierem i ciocią Dagmarą przeprowadzają się. Poza tym Michalina we Włoszech będzie miała dobrą opiekę.

-A, co z mamą?

-To nie jest takie łatwe synku, mamusia wyjechała i na razie i tak nie mogłaby się z tobą spotykać. Niezależnie od tego czy byłbyś tutaj czy tam.

-Ale wrócimy do Polski.

-Obiecuję, że pojedziemy tylko na jeden sezon.

-W takim wypadku może być.

-Cieszę się, że jesteś taki rozsądny.

-A ja cieszę się, że będę mógł znowu mieszkać z tobą. U dziadków jest fajnie, ale najlepiej jest u ciebie.

-Kocham cię synku.

Następny dzień zacząłem od podróży na lotnisko. Oczywiście Arek uparł się, że pojedzie razem z moimi rodzicami mnie odwieźć. Nie mogłem mu odmówić.

-Tato, ale wrócisz niedługo?

-Jutro najpóźniej pojutrze będę już tutaj. Zabieram ciebie i lecimy do Michaliny. Jesteśmy umówieni?

-Tak. Będę tęsknił.

-Ja też. Może zadzwonisz do Michaliny, na pewno się za tobą stęskniła.

-Dobry pomysł. Zadzwonię jak tylko wrócimy do domu.

-Pa synku.

-Mamo nie pozwól mu siedzieć całymi dniami przed komputerem, niech wyjdzie na dwór pobawi się w ogrodzie.

-Dobrze synku, nie martw się poradzimy sobie.

-No ja myślę.

Po chwili siedziałem już w samolocie, który zaczynał powoli wzbijać się w powietrze. Potem założyłem słuchawki i odpłynąłem w objęcia Morfeusza obudziła mnie dopiero stewardessa, kiedy podchodziliśmy do lądowania na lotnisku w Rzymie. Gdy wylądowaliśmy od razu skierowałem się do budynku klubu. Porozmawiałem z prezesem klubu, porozmawiałem z nim o mojej sytuacji. Polecił mi kilka mieszkań wartych zobaczenia, dlatego zaraz po spotkaniu udałem się na wycieczkę po mieście w celu obejrzenia ich. Jedno z nich szczególnie przypadło mi do gustu. Było duże, przestronne, posiadało ładne, jasne pokoje, a co najważniejsze znajdowało się niedaleko klubu i szpitala, w którym rehabilitację miała zacząć Michalina. Niewiele myśląc odpisałem z właścicielem umowę i po chwili dzierżyłem już w swoich rękach komplet kluczy.

Tymczasem u Michaliny

Leże sobie spokojnie w sali i czytam książkę, kiedy usłyszałam nagle dźwięk mojego telefonu. Na ekranie pojawiła się śliczna buzia Arka.

-Cześć Michalina.

-Cześć Arek.

-Nie obudziłem cię?

-Nie, już dawno nie spałam. Dlaczego tak nagle do mnie zadzwoniłeś?

-Rozmawiałem z tatą przed wylotem i to on wpadł na ten pomysł żebym do ciebie zadzwonił. Tęskniłaś za mną?

-Głupie pytanie. Jasne, że tęskniłam nawet nie wiesz jak bardzo.

-Ja za tobą też, ale niedługo będziemy mieszkać znowu razem.

-Widzę, że tata ci o wszystkim powiedział no i co ty na to?

-Podoba mi się ten pomysł, zwłaszcza, że wujek Michał też jedzie z nami.

-Jedzie z nami? Skąd wiesz?

-Tata mówił. Ups może to miała być jakaś tajemnica, a ja znowu się wygadałem.

-Nic się nie stało Arek.

-Wiesz, co ja już będę kończył babcia woła mnie na śniadania.

-To pa.

Trochę dłużej niż zwykle :)
poproszę o dużo komentarzy :)
następna w piątek :)